Çocuklarınızla geçirdiğiniz özel anları nasıl hatırlıyorsunuz?
Banner Davut'la ilgili en değerli hatıralarımızın kayıtlarından biri, ona yazdığımız yazılardan oluşan bir günlük. Kara'nın annesi, Kara daha çocukken onun gelişim basamakları hakkında ayrıntılı yazılar yazdığı bir günlük tuttu ve kendisi de anne olduğunda günlüğü ona verdi.
Kara ilk çocuğumuza hamile kaldığında, biz de aynı geleneği sürdürmek için yola çıktık. Her ay ikimizden biri Banner'a bir yazı yazardı. Ben her bir yazıyı adeta bir mektupmuşçasına yazar ve her alandaki gelişimini anlatırdım. Özellikle Banner ilk çocuğumuz olduğu için, her adım bizim için çok yeni ve heyecan vericiydi. Doğum günlerinde ya da özel günlerde bazen hem Kara hem de ben günlüğe yazardık. Fakat diğer zamanlarda, biz bir sonraki yazıyı yazmak için zaman bulana kadar aylar geçerdi. Bu günlük de tam bir kayıt olmasa da, Banner’ın her yaştaki enerjisini ve durumunu yakalamak istedik. O hafta söylediği sözler nelerdi? Kişiliğinde neler gözlemledik? En son yaşanan komik anlar nelerdi?
Örneğin, Banner sekiz aylıkken ona şöyle yazmıştım,
Son birkaç ayda sana ve annene, sana olan sevgimin gerçekten büyüdüğünü hissettiğimi söyledim. Tabii ki, seni kollarım arasına aldığım ilk andan beri seviyordum ancak şimdi kalbimdeki o sevginin her geçen gün daha da arttığını, kabardığını hissediyorum. Birbirimize baktığımız zamanlar oluyor ve bana gerçekten de gelişen duygu ve hislerle baktığını hissediyorum. Dün ben şınav çekerken senin kahkahalarla bana eşlik etmen gibi paylaştığımız anlar bana gerçekten aramızda gelişen ve güçlenen bir bağ ile baba ile oğul arasında oluşan özel bir ilişki ümidini hissettiriyor. Seni seviyorum!
Bunun gibi yazıları, henüz çok küçük olsa bile bir gün birlikte paylaştığımız özel zamanları okuyabileceğini umarak yazıyorduk. Bu Banner ile bağlantı kurmanın bir yoluydu. Biz de yazmaya devam ettik ve ilk günlüğü Banner dört yaşına gelmeden doldurduk.
Günlüklerin, Banner’a devretmek yerine bize bir kayıt olarak kalacağını asla hayal etmemiştik. İkinci günlüğün yarısına gelmiştik ve ben Banner Cennet’e gitmeden sadece birkaç hafta önce son yazımı yazmıştım. Aslında her Banner Day günlüğe yazılar eklemeye devam ediyorum. Banner’ı ailemiz hakkında, onu andığımız zamanlar ve Cennet’te ona yeniden kavuşacağımız güne dair beklentilerimiz hakkında bilgilendiriyorum.
Diğer çocuklarımız için de günlükler tutmaya başladık. Elbette, birden fazla günlüğü tutmak biraz daha zor oluyor ama bazen birlikte otururken ikimiz de günlüklerden birer tanesini alarak ayrı ayrı yazılar ekliyoruz. Banner’ı özlediğim zamanlarda, bu benim için en anlamlı şeylerden biri oluyor. Mesela, Banner’sız geçen bu Noel’de onu özlediğimde, Aslan’ın günlüğüne yazmak, Banner’a olan sevgimin de bir uzantısı gibi hissettirdi.
Hemen şimdi, çocuğunuza yönelik bir günlük tutmanız konusunda sizi teşvik edebilir miyiz? Şimdiden, bu andan daha iyi bir zaman yok. Banner Davut’un hayatının, diğer ebeveynlerin çocuklarına böyle yatırımlar yapması konusunda ilham olması kadar bizi memnun edecek çok az şey var.