Yabancı bir ülkede misafir olarak, biz de Türk bebek geleneklerinden bazılarına katıldık. Bunlardan biri de diş buğdayı partisi idi. Arkadaşlarımızı partimize davet ettik ve bu tür partilerde ikram ettikleri pişmiş buğday, nar gibi çeşitli meyve parçaları, doğranmış fındık ve bolca şurup içeren diş buğdayı karışımını yapmaya çalıştım.
Arkadaşlarımız aynı zamanda altı aylık Banner’ın, süt dişleri çıkan bebekler için olan başka bir aktiviteye katılması konusunda bizi teşvik etti. Ebeveynler yere bir battaniye serer ve bebeği kenarlarında farklı nesneler olacak şekilde battaniyenin ortasına yerleştirir. Bu nesneler, fotoğrafçı için kamera, şef için yemek kaşığı, kuaför için tarak gibi gelecekteki mesleğini temsil eder. Biz de bu konuda aşırı heyecanlandık ve bazıları küçük bebek elleri için gösterişli ve çekici olan yaklaşık yirmi farklı nesne koyduk. Koyduklarımız arasında parlak metal makas bile var! Ama Banner'ı battaniyenin merkezine koyduğumuzda, sanki önceden planlanmışçasına, hiç duraksamadan kitaba yöneldi. O kitap, resimli bir çocuk kitabı bile değildi, sadece küçük, çok da ilginç olmayan bir yetişkin romanıydı. Bunun bir yazar, kütüphaneci veya editör olmayı temsil edip etmediğinden emin değildik, ancak bu çocuğun erken yaşlardan itibaren kitapları seveceği çok açıktı.
Banner kitap okumayı sevmeye devam etti. Biri yanında oturup ona kitapları okuduğu müddetçe, dakikalarca hatta saatlerce mutlu bir şekilde oturur ve sayfalara bakıp tüm kelimeleri anlamaya çalışırdı. Okumayı öğrendiğinde, tüm dünyalar kitapları sayesinde parmaklarının ucundaydı. Önceden, Ankara'daki Amerikan askeri üssündeki küçük İngiliz kütüphanesine girmeyi başarmıştım. Her hafta oraya gider, çocuk kitapları bölümünü yavaş ve detaylı şekilde inceler, haftada on hatta bazen yirmi kitabı evimize götürürdük. Belki hepsi değil, ama o raflardaki kitapların büyük bir kısmının ödünç alan kişi kartında, bazen birden fazla kez, “Watson” yazdığını görebilirsiniz. Her hafta bunu yaparak, o kitapların bin beş yüze yakınını okuduğumuzu tahmin ediyorum. Her zaman, Türkiye’de çocuklara yönelik kütüphanelerin daha fazla olmasını diledim. Böylelikle Banner’a biz de seve seve Türkçe kitaplar okurduk.
Yıllar içerisinde, yavaş yavaş biz de kendi çocuk kitapları koleksiyonumuzu oluşturduk. Alabileceğim her an her yerden kitap almaya çalışıyordum. Amerika’daki ikinci el kitapçılardan kitaplar getirirdim. Yerli arkadaşlarımızdan, onların vermiş oldukları Türkçe çocuk kitaplarını aldım. İkinci el kitap satışlarına giderek oradan kitaplar seçtik ve topladık. Her sene Çekirdek’te bulunan Puffin mobil kitabevinden Türkçe kitaplar da satın aldım. Bize hediye edilen kitapların hepsini, o anda çocuklarımız için doğru yaş aralığında olmasalar bile, elimizde tuttuk. Yıllarca kullandığımız bu kitapların büyük bir kısmı şimdi başka çocukların da zevk alıp eğlenebilmesi için Banner’s Bookshelf'e gidecek.
Umuyoruz ki, Banner’s Bookshelf çocuklarınızın kitaplara olan sevgilerini geliştirmelerinde, Banner’ın geliştirdiği gibi, yardımcı olur.